Mijn Gedachten
Mijn Gedichten 6
Vergeten
Hoe kan ik je vergeten, hoe ga je uit m’n hoofd.
Zou niet meer aan je denken, had ik mezelf beloofd.
Je niet meer zien, niet meer met je praten.
Zou genoeg moeten zijn om je los te laten.
Je gewoon vergeten, zoals jij mij niet meer kent.
Maar ik was vergeten, hoe onvergetelijk je bent.
©Wim 2015
Junkering
Het is jaren geleden dat hij haar heeft gezien.
En naarmate tijd verstrijkt verstomd haar geluid
als een echo van lang geleden, gereduceerd tot een zachte fluistering.
De foto naast zijn bed herinnerd hem aan een tijd
toen de warmte van haar liefde zijn hart deed branden van een intens verlangen voor altijd bij haar te zijn.
Maar in de jaren van haar afwezigheid is van dat grote vuur nog slechts een zacht gloeiend kooltje over.
Bijna gedoofd maar steeds weer aangewakkerd als zijn blik valt op de foto naast zijn bed.
Hoe vaak speelde hij met de gedachte om de foto diep weg te stoppen samen met de herinnering die hij oproept.
Maar hij vreest de kille leegte die dan achterblijft, hij is verslaafd aan de warmte die hem omarmd elke keer als hij er naar kijkt.
Hunkerjunk 2016