Mijn Gedachten
Mijn Gedichten
Een Man
Een man, geen enkel wezen zoals hij.
Een combinatie van ruwe energie, verscholen angsten, en sluimerende romantiek is hij.
Weet zich geen raad met plotselinge emoties of een intens gevoel.
Schiet daardoor vaak voorbij zijn doel.
Vervuld van zijn grootsheid en zijn eigen gelijk zet hij zichzelf nog wel eens te kijk.
Maar diep in het hart van de trotse man, roept een zacht stemmetje of je van hem houden kan.
Want elke man is op zoek naar de vrouw, die hem zegt "ik hou van jou".
Winter
​When winter comes in the heart of men.
And frost chills the soul and freezes all feelings of love and compassion.
This endless winter settles in, not a single ray of sunlight is to be let in.
And as time goes bye winter becomes the only season, for summer, fall or spring there really is no reason.
Trapped in his own cold world of isolation, desolation and despair, his eyes once bright and fiery now have a stonecold stare.
But when in his frozen world a small shimmering light begins to glimmer.
It opens up his darkened eyes, awakened by the shimmer.
And as the increasing intensity of that light begins to melt his frozen heart and soul, he remembers how love feels, and his live once again has a goal.
Let not your heart be frozen by sorrow, regret and defeat, the one who really loves you is someone yet to meet.
Ver weg.
Dichtbij kan zo ver weg zijn.
En ver weg zo dichtbij.
Geluk kan eindeloos zijn.
En het verlangen er naar eindeloos.
Het kleinste gebaar zo groot zijn.
En het grootste gebaar zo klein.
Eenzaamheid in samen zijn.
En samen eenzaam zijn.
Het hart de grootste kracht is.
Maar ook het zwakste punt.
Maar er is geen afstand ver genoeg.
En geen kans op geluk zo klein.
Elk miniem gebaar is inmens groot.
De eenzaamheid houdt men in stand.
En het sterke hart breekt elke dag.
Maar iedere avond lijmt hoop de scheuren.
Tijd.
Hoe mooi dat beeld, twee oude mensen op het strand.
Flanerend langs de branding, hand in hand.
Hij, haren grijs, maar zijn ogen blauw en fris.
Zij, slank en modieus gekleed, alsof ze nog een meisje is.
Ze zijn al zo lang bij elkaar, dat nog steeds verliefde paar.
Want altijd als ze naar hem kijkt, ziet ze nog steeds die jonge flamboyante man.
Die als hij liefdevol naar haar kijkt, maakt dat ze nog altijd blozen kan.
En hij ziet nog altijd die levenslustige, adembenemende mooie vrouw.
Die voor het eerst zijn hart sneller liet kloppen, toen ze zei, " ik hou van jou".
Hun liefde heeft de tand des tijds doorstaan, omdat verliefdheid na verloop van tijd, in houden van is over gegaan.
Dus lopen ze nog altijd samen eens per maand over het strand.
Waar ooit door het opkomende tij hun voetstappen zullen verdwijnen in het zand.