Mijn Gedachten
Mijn Gedichten 5
Zaadje.
Ik ben stomverbaasd door dit zaadje van liefde dat je met zoveel gevoel gepland hebt in mijn opgelapte hart.
Want mijn verscheurde ziel hunkert nu naar dat brandende gevoel dat in mijn ogen leeft de dag
nadat ik eindeloos gehuild heb in het eenzame duister van de nacht, hunkerend naar jou.
Wim
Geluk.
Ik heb me altijd voorgehouden
dat ik niet welkom was op deze wereld.
Ik heb me altijd afgevraagd waarom mij
dit leven was gegeven.
Waarom de kansen mij gegeven nooit
de duisternis hebben doen vervagen en
naar het licht geleid hebben.
Maar de zoektocht naar het licht, de duisternis
doorbreken is alles waar ik aan denk en alles
waar ik over schrijf.
Vaak heb ik gedacht dat ik het niet verdiende,
dat alle tegenslagen een test waren op de weg
naar het uiteindelijke geluk.
Menigmaal wilde ik langs de kant van die weg gaan zitten,
omdat me de moed en wil ontbraken om verder te gaan.
Maar opgeven is nooit een optie, verliezen is niet mijn.
Uiteindelijk heb ik vrede gevonden in mijn eigen wereld,
de queeste naar geluk aan anderen gelaten.
Tevreden zijn met wat is, niet wat nooit gaat komen.
Geluk is ook liggen in de zon, luisterend naar het ruisen van de bomen.
Wim 2014
Ziel.
Er kan een groot vuur branden in je ziel, maar nooit iemand langs komen om zichzelf er aan te warmen.
Wim 2013